کرم هایی که در من می لولند

بعضی آدم ها کتک زدنی اند. مثل دکتری که امروز در مطبش بودم. بی فرهنگ ِ خارج نرفته اصلا به مغز معیوبش نمی رسد آن قاب عکس مخمل مشکی براق را به شکلی روی میز قهوه ای اش قرار دهد تا من ِ بیمار ِ کرم در ماتحت افتاده از شدت فضولی " یعنی عکس کی میتونه باشه؟ " یادم نرود اصلا واسه چی امده بودم دکتر. یعنی قشنگ نیت کرده بودم بعد از اتمام معاینه جوری کتکش بزنم که هر جنبنده ای گذرش به جنازه اش افتاد یقین کند با قطار تصادف کرده ولی بعدش با خودم گفتم : نععععه. اگه بزنمش برا خودش اسمی در می کنه.

یعنی اون عکس کی بود؟ خدایا چرا واکسن فضولی را به ذهن یه دکی باحال متبادر نمی کنی آخه ؟ نمیگی من آخرش یه روز از فضولی می میرم. هان ؟